بر فراز این شهر آشیانی میسازم

تا گاهی در آن آرام گیرم

این خطوط کج و معوج که راههایی را نشان میدهند

به مقصدی نمیرسند...

فقط مترسک وارانی در آن 

سرگردانند

بی آن که در اندیشه ی رسیدن باشند

و اما

سکوت شب

تو را به فکر وادار میکند

گاهی خیال می کنی در این سکوت

صدای جیغ پرنده ای را شنیده ای

صدایی شوم و هراس انگیز

اما صدا فقط صدای شهری ست که برای فرار از چنگال خود

کمک می طلبد

(هل من ناصر ینصرنی)

و تو اما

در آشیانت آرام گرفته ای

بر فراز این شهر

بر بلندای آسمان

بالا تر از چراغ خیابان ها

و در این اندیشه که...

صدا, صدای چیست؟

حسین قهرمانی