از انسانی که تویی قصه ها توانم کرد ، غم نان اگر گذارد
از انسانی که تویی قصه ها توانم کرد ، غم نان اگر گذارد

از انسانی که تویی قصه ها توانم کرد ، غم نان اگر گذارد

مرا دریاب همه هنگام ،گر توانی

به کسی نمیشه اعتماد کرد

یاد گرفتم وقتی زمین خوردم خودم بلند شم نه اینکه دست کسی رو بگیرم چون همونی که دستمو میگره یه روز جوری زمینم میزنه که شاید دیگه هیچ دستی نتونه از زمین بلندم کنه
نظرات 2 + ارسال نظر
[ بدون نام ] یکشنبه 28 مهر‌ماه سال 1392 ساعت 05:06 ب.ظ

اینست روزگار نامرد...

روزگاره دیگه نمیشه کاریش کرد

ash makaroni یکشنبه 28 مهر‌ماه سال 1392 ساعت 09:55 ق.ظ

ay gofti

آخ که بسوزه پدر تجربه!!!!!!

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد