از انسانی که تویی قصه ها توانم کرد ، غم نان اگر گذارد
مرا دریاب همه هنگام ،گر توانی
از انسانی که تویی قصه ها توانم کرد ، غم نان اگر گذارد
مرا دریاب همه هنگام ،گر توانیفراموشم مکن ...
فراموشم مکن...
شاید سال ها بعد در گذر جاده ها
بی تفاوت از کنار هم بگذریم
و بگوییم
آن غریبه چقدر شبیه خاطراتم بود ...
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد