فروغ

نگاه کن که غم درون دیده ام  

چگونه قطره قطره آب می شود 

چگونه سایه سیاه سرکشم 

اسیر دست آفتاب می شود 

نگاه کن تمام هستی ام خراب می شود  

شراره ای مرا به دام می کشد 

مرا به اوج می کشد  

مرا به دام می کشد 

نگاه کن تمام آسمان من پر از شهاب می شود 

نگاه کن 

من از ستاره سوختم 

لبالب از ستارگان تب شدم  

چو ماهیان سرخ رنگ ساده دل 

ستاره چین برکه های شب شدم