از انسانی که تویی قصه ها توانم کرد ، غم نان اگر گذارد
مرا دریاب همه هنگام ،گر توانی
از انسانی که تویی قصه ها توانم کرد ، غم نان اگر گذارد
مرا دریاب همه هنگام ،گر توانیخوش رفتم ز دست
من پریشان دیده میدوزم به او
بی صدا نالم این است آنچه هست
خود نمیدانم که اندوهم ز چیست
زیر لب گویم چه خوش رفتم ز دست
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد