تار

تار جانان به خانه ما جا ماند  

رفت جانان و تار او جا ماند  

ماند تارش که یار من باشد  

یار شب های تار من باشد  

تار او یادگار اوست مرا  

خوش بود یادگار دوست مرا 

                                                یادگاری که تار او باشد 

                                                بهترین یادگار او باشد  

تار او را به روی دیده نهم  

همچو دل به سینه جای دهم  

تار او چاره ساز من باشد  

یار مسکین نواز من باشد  

                                                تار او دلنواز درویش است  

                                                تار او مرهم دل ریش است  

تار او منش سر یاری است 

ما دو یاریم و کار ما زاریست 

امشب این تار مهمان من است 

این فرشته در آشیان من است 

                                                امشب آتش به جان ما خیزد 

                                                دود از دودمان ما خیزد 

دست بردار از دلم ای تار 

بگذر و ناله را به من بگذار  

من بنالم که بخت بارم نیست 

یار چون بخت سازگارم نیست